kinderwens kader
Lifestyle Recente berichten

Wat als je met jouw kinderwens niet binnen het kader past?

In Nederland is het nogal gewoon om 2 kinderen te krijgen. Pas je daar met jouw gezin niet binnen dat kader, dan kun je jezelf maar beter voorbereiden op opmerkingen en meningen van anderen lijkt het wel. Maar waarom is dat nou eigenlijk zo?

Het gemiddelde gezin

De meeste gezinnen bestaan uit ouders en 2 kinderen. Ik weet niet zo goed waarom dat is eigenlijk. Waarschijnlijk omdat veel ouders het bijzondere van de zwangerschap, de bevalling en het kindje krijgen nog eens mee wilt maken. De kriebel ontstaat misschien wel weer en het lijkt je zo fijn om weer mee te mogen maken. Sommige ouders hebben dat vaker en misschien gebeurt het wel een beetje buiten je planning om. Dat kan natuurlijk ook. Er kunnen verschrikkelijk veel gegronde redenen voor zijn. En iedereen maakt daar zijn eigen keuze in.

 

Jaloezie?

Nu wil ik niet denigrerend of jaloers klinken, laat ik dat voorop zetten. Waarschijnlijk ben ik wel een beetje jaloers, nu ik dit typ had ik eigenlijk amper mijn toetsenbord nog moeten kunnen zien op mijn schoot. Niet omdat ik een nieuwe bril nodig heb maar omdat ik een hele mooie grote buik zou  hebben met ons kindje erin. Dat mocht niet zo zijn en ons kindje werd voordat hij levensvatbaar buiten de baarmoeder kon zijn geboren. Je leest er hier meer over, mocht je nog niet op de hoogte zijn. Het mocht dus niet zo zijn en ja ik ben dus wel een beetje jaloers op anderen die wel een 2e kindje warm, volgroeid en gezond in hun armen hebben kunnen nemen. Maar dat is vooral op de momenten dat ik groen zie. Ik gun het namelijk ook wel weer iedereen.

 

Opmerkingen en vragen

Maar wat ik heel vervelend vind zijn die opmerkingen van mensen in de omgeving, gewoon in het wild. Ok, zij weten niet wat er gebeurt is maar het is gewoonweg kwetsend. Zo was ik vorige week naar de kapper waar mijn haren werden gewassen door de stagiaire. Ze vroeg me geïnteresseerd naar wie ik ben en was oprecht verbaasd dat ik “al” moeder ben. Ze had me namelijk veel jonger geschat, heerlijk, dank je wel! Maar daarna kwam de vraag: “Zou je nog meer kinderen willen?”.  En eigenlijk snap ik de vraag best wel maar er zit zoveel onder. Ik heb dus geantwoord dat ik graag nog een kindje zou willen maar dat je wat betreft kinderen krijgen niet zo veel te willen hebt.

Ook heb ik de afgelopen jaren zo verschrikkelijk vaak te horen gekregen dat het wel weer tijd was voor een ander kindje. Dat Evi anders te oud zou worden, dat het alleen niet leuk is voor haar, dat ik mijn best maar eens moest doen etc. Eén en al rukopmerkingen, al zeg ik het zelf. Dat ik er meerdere opmerkingen kreeg terwijl ik bezig was met de miskraam voor de zwangerschap van ons zoontje vond ik gewoon echt hele slechte timing! Ik zeg dat nu wel zo maar eigenlijk was ik woedend! Hoe haal je het in je hoofd?! Misschien hebben wij wel geen behoefte aan een kindje of lukt het ons niet. Zijn we al heel lang bezig maar zijn er complicaties? Er zijn gewoonweg zo veel mogelijkheden.

 

Het kader

Het lijkt wel alsof je in Nederland altijd maar in het gemiddelde moet passen, het stramien,, het gewone. En ik merk dat ik daar steeds nijdiger van aan het worden ben. Wij wilden graag nog een kindje, niet om ons compleet te willen voelen maar omdat we het idee hebben dat we nog meer liefde te geven hebben.  Dat wij een kindje een goed leven kunnen bieden, een kindje zich waardevol en geliefd kunnen laten voelen. Ik snap best wel dat men er standaard van uitgaat dat als je een kindje hebt, dat de behoefte er is voor een ander kindje. Maar wat ik niet snap is dat er zo vaak naar gevraagd word, dat het benadrukt moet worden, ook door vreemden. Who gives a f@)#k dat ik wel of niet een kindje zou wensen? Dat is toch mijn wens, mijn keuze, die ik deel met diegene waar ik het mee wil delen. In deze blog nu dus maar ok.

 

Kwetsend

Laten we dus vooral maar ophouden met aangeven dat het tijd is om kinderen te krijgen. Of het nou de 1e of de 10e is, het moet je ook maar gegeven zijn. En ja, sommige mensen lijken zwanger van de wind te worden, heel frustrerend. Maar dat is het misschien voor hen ook wel. Laten we in ieder geval vaststellen dat kinderen krijgen een heel bijzonder iets is, dat niet te evenaren is, en dat zeker niet lichtjes moet worden opgenomen. Van de week was het Moederdag en toen dacht ik ook aan de mama’s die hun kindje nooit meer kunnen vasthouden, die geen mama hebben kunnen worden, die geen knutsel van hun kinderen zal gaan krijgen; De wens- en sterrenmoeders. Ook zij zullen opmerkingen krijgen, ook zij zullen zich tegen de meningen van anderen moeten wapenen. En dat is toch gewoon te bizar eigenlijk! O en dat kader? Flikker dat maar lekker weg, vroeger was het heel gewoon om 10 kinderen te krijgen bij wijze. Ik heb dus geen oplossing, behalve dat ik diegene buiten dat Nederlandse kader wil laten weten dat ze niet alleen zijn.

 

Laten we gewoon lekker bepalen dat ons kader geen kaders heeft!

Kimberly

Ik ben Kimberly, getrouwd met Patrick en moeder van Evi. Op Beebs and Moms schrijf ik over #momlife, persoonlijke verhalen, tips, reviews en alles wat er nog meer in mijn leven is. Naast bloggen op Beebs and Moms ben ik werkzaam als cursusleider in de verstandelijke gezondheidszorg.

«

»

11 COMMENTS

  • Moniek

    Helemaal mee eens!!!

  • anoek

    gewoon niks meer aan toe te voegen meis! xxx

  • Lisette

    Mooi en goed geschreven!

  • Marjoleine

    Hoi Kimberly, wat een heerlijk, goed en duidelijk stuk! Zelf val ik in de categorie wens moeder maar het heeft helaas nog niet zo mogen zijn. Heel herkenbaar ook ik word af en toe schijtziek van de toespelingen en opmerkingen. Wat mij daar in helpt is dat ik heel eerlijk antwoord geef met als gevolg dat ik de ander met een schaamtegevoel opzadel en ze even na laat denken wat ze nu eigenlijk vragen en hoe. Maar weet ook dat ieder daar op zijn eigen manier mee om gaat dat is ook prima.
    Chapeau dat je het zo mooi verwoord hebt!!
    Knuffel

  • Tamara TS

    Ik pas ook niet in het plaatje. Mijn man en ik hebben beiden geen kinderwens en toch wordt het steeds weer opnieuw gevraagd, vooral als ik “de leuke tante” aan het spelen ben. De meeste mensen vinden het egoistisch dat we niet aan kinderen willen beginnen. Pas als ze horen dat ik een erfelijke chronische ziekte heb en een ziek kindje kan krijgen en door kankercellen die in 2009 in mijn baarmoederhals zaten zelf teveel risico loop, dan is het oké. Maar dan ben ik meteen die zielige vrouw die geen kinderen kan krijgen. Het is gewoon nooit goed schijnbaar. Of een egoïst, of zielig. En het gaat ze eigenlijk allemaal helemaal niks aan, ik vind het rotvragen waarbij je telkens veel te veel moet uitleggen, terwijl het je privéleven is. ????

    • beebsandmoms
      AUTHOR

      Bizar he dat het tussen die 2 uitersten zou moeten gaan ofzo. Lekker je eigen leven leiden!

  • Anita

    Ik vind het ook absurd dat iedereen aannames heeft en je op wil liggen wat hoort. Hier ook zo vaak reacties gehad en vragen. Tja als je niet uit jezelf zwanger kan worden en daarna 2 miskramen krijgt piepen ze wel anders. Ben benieuwd naar de vragen als onze dochter ouder wordt. De weg naar t krijgen van haar en na de bevalling waren zwaar en weet niet of ik dat nog een keer aankan. En inderdaad, kinderen willen is heel wat anders dan kinderen kunnen krijgen en zwangerschap kunnen voldragen! Dikke knuffel!

    • beebsandmoms
      AUTHOR

      Hele dikke knuffel terug!

  • Jeanine

    Wat suoer mooi gezegd en geschreven zeg. Ik ben het helemaal met je eens! Ik krijg de opmerking dat het nu wel klaar is met kinderen. Ook zo bizar. Waar bemoeien mensen zich zich? Om over miskraam maar te zwijgen. Weg met kaders! Knuffel voor jou!

    • beebsandmoms
      AUTHOR

      Nou inderdaad! Maak je lekker zelf uit lijkt me, rare mensen…..

  • Rosita

    Mooi geschreven! Ik heb zo vaak de vraag gekregen of wij geen tweede kind willen. Mijn vriend heeft nl geen kinderen en hij vind 1 kind van mij wel genoeg. Ik vind dat prima aangezien ik er al een heb. Daarnaast ben ik spastisch en heeft mijn kind autisme dat is niet makkelijk, dus laat staan als er nog een tweede kind bij zou komen. Daarnaast heb ik zoveel last van vooroordelen en ongevraagde adviezen gehad omdat ik een beperking had. Zelfs jeugdzorg stond aan de deur…En nu ook. ik hoor zoveel oordelen en negatief gedoe om mij heen…. En idd waar bemoeit men zich mee?, voed je kind goed op en geef hem of haar mee wat jij belangrijk vindt.

what do you think?

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *