Als je kind weet wat hij wil worden later
Deze tekst schreef ik een paar jaar geleden. Gelukkig veranderen kinderdromen nogal eens. Ook wat betreft toekomstige beroepskeuzes. Inmiddels staat ‘uitvinder’ bovenaan de lijst met mogelijke banen. Als kleuter had Joas andere plannen…
Een kleine autocoureur in de maak
Op zijn telefoon laat mijn man me een filmpje zien van een Formule 3-auto die op het circuit door de lucht vliegt en daar enkele keren om zijn as draait. De coureur loopt na de enorme crash -tussen de borden; ‘When you drive, never drink’- de auto uit alsof er niets aan de hand is. Hij blijkt er ‘slechts’ een gebroken wervel en een hersenschudding aan overgehouden te hebben. Een wonder, gezien wat er zojuist is gebeurd. Als je in een dergelijke auto met 200 km per uur tussen zo’n 19 anderen rijdt, lijkt de kans groot dat het je fataal wordt wanneer er iets mis gaat. Waarom in vredesnaam zou je aan zo’n sport doen, en jezelf blootstellen aan zoveel gevaar, vraag ik me af. ‘When you drive, never drink.’ Nee, dan roep je het over jezelf af, vinden we. Maar doe je dat niet ook als je een extreme sport beoefend?
Mijn zoon, 4 jaar, bladert in het wachthoekje van de kapper door een auto-tijdschrift. “Kijk mama, dat is Hamilton!” roept hij enthousiast bij een foto van de coureur. Het zegt mij weinig, maar mijn kleuter doet niets liever dan in het weekend samen met papa naar racen kijken. En heeft besloten dat hij later ook coureur gaat worden. Vertederd kijk ik naar hem, kleuters en hun toekomstdromen zijn ontzettend schattig. Maar een week voor de wonderlijke crash met de Formule 3-auto vindt een andere coureur, in de Formule 2, de dood op het circuit. Als ik het bericht lees kan ik niet anders dan denken aan zijn moeder. Misschien wilde haar zoon ook al van kleuter af aan in zo’n mooie auto rijden. Misschien vond zij dat ook schattig. Misschien heeft ze hem geprobeerd aan een andere hobby te krijgen toen het menens leek te worden. Of misschien heeft ze hem altijd de vrijheid gegeven zijn droom achterna te gaan. Misschien. Maar ik weet zeker dat ze vaak haar hart heeft vastgehouden. En nu huilt mijn hart voor haar.
Het racen is veiliger dan ooit zegt men. De laatste 20 jaar is het aantal dodelijke ongelukken binnen de Formule 1 op één hand te tellen. Dat is minder dan ik had verwacht. De veiligheidsmaatregelen zijn enorm en de techniek heeft ook niet stilgestaan waardoor de kans dat een rit je fataal wordt enorm gereduceerd is. Er gaan dagelijks natuurlijk veel meer mensen dood in het gewone verkeer dan in de autosport. En waarschijnlijk zou ik me drukker moeten maken over de vraag of mijn kind later aan drank, drugs, opgevoerde brommers of een vreselijke ziekte ten onder zal gaan dan of hij ten gevolge van een extreme sport overlijdt. Maar wanneer Joas enkele weken later meldt dat hij later als hij groot is bij papa’s werk gaat werken -mijn man werkt op kantoor- ben toch een heel klein beetje opgelucht.
Lees hier alle blogs van Tessa op Beebs and Moms
