Wat als je moeder kanker heeft? #4

Het is alweer even geleden dat ik een update gaf over de kanker van mijn moeder. Daarom dat je in deze blog leest hoe het nu gaat en wat er de afgelopen tijd allemaal is gebeurt.

Borstkanker

Mijn moeder had dus een heftige vorm van borstkanker. Eerder beschreef ik al onder andere welke kankervorm het precies ging, hoe we het hoorden, en wat mijn moeder allemaal heeft doorstaan de eerste maanden.  

Lees meer: Wat als je moeder kanker heeft #1, Wat als je moeder kanker heeft #2 en Wat als je moeder kanker heeft #3

 

Chemo’s

En gelukkig kan ik inmiddels schrijven dat de laatste chemo’s erop zitten! Zelfs alweer even geleden want half Maart was de laatste. Thank God want het had niet veel langer moeten duren denk ik. De chemo’s vielen mijn moeder zwaar, mede doordat ze hartstikke allergisch was voor de chemo’s. Dus naast dat de chemo’s überhaupt heel zwaar waren, waren ze extra zwaar doordat er allerlei allergische reacties optraden. Daardoor moesten de chemo’s ook langzamer worden gegeven in combinatie met misselijkheidsmedicatie en medicatie i.v.m. de allergische reactie. De chemo must go on is het credo namelijk.  

 

Vakantie

In overleg met de arbo-arts is afgesproken dat m’n moeder goed moest ontspannen. En na alle ellende was dat een fantastisch  advies die mijn ouders hebben opgepakt. Samen zijn ze een aantal weken na de chemo’s op vakantie gegaan naar Griekenland. Daar hadden ze een privézwembad waardoor mijn moeder ook zonder pruik durfde te zwemmen. Ze hebben het heerlijk gehad en dat was ze ook enorm gegund.  

 

Haar!

En nu de chemo’s dus gestopt zijn is haar lijf aan het bijkomen. Vergis je niet, chemo werkt nog ongeveer een jaar na de laatste chemo door. Maar m’n moeder krijgt dus weer haren! Op haar benen hadden ze weg mogen blijven maar het ging in 1 keer best snel weer. Wimpers, wenkbrauwen en op haar hoofd, overal komt er weer haar! Zo ontzettend fijn! En Evi vind het ook bijzonder, die aait graag over de nieuwe korte haren van oma. Ze is blij dat oma en mama gelijk hebben; Met de zomer heeft oma weer haren. De haren op mijn moeder hoofd lijken zelfs dikker dan dat ze voor de behandelingen had. Heel bijzonder om te zien in ieder geval.  

 

Opmerkingen

Wat ik bijzonder blijf vinden is dat mijn moeder zo veel opmerkingen heeft gehad. Ze heeft een prachtige pruik en ziet er goed uit. Maar met de chemo was dat uiteraard beduidend minder en werd zij door verre kennissen in de supermarkt bijvoorbeeld gevraagd of ze kanker had, of dat ze een pruik droeg. Emotioneel en ook wel wat onzeker maakt dat natuurlijk. Ik vind het zo ontzettend raar dat mensen dit deden. Voor veel vrouwen is hun haar ook een punt van vrouwelijkheid, als je dat dus niet van jezelf hebt, kan dat enorm onzeker maken. Logisch ook, zeker aangezien make-up ook niet echt bleef zitten aangezien mijn moeder geen wimpers had. En als ze het had willen delen, dan zou ze dat toch wel doen? Er ging dan ook niet eens een gesprek aan vooraf maar gelijk: “Joh, draag je een pruik?”. Dat maakte uiteraard mijn moeder onzeker over haar pruik. En dat is echt niet nodig want het is een prachtig haarstuk! Ik hoop dus dat mensen misschien gewoon eens wat vaker eerst gaan nadenken over wat zij zeggen/ doen. Het zou zelf namelijk nooit in me opkomen om zoiets te vragen, je ontketend daar ook van alles mee namelijk.  

 

En nu?

Nu is het vooral bijkomen van alle ellende. Het is inmiddels bijna een jaar dat ze het telefoontje kreeg dat er iets was gevonden bij een routine-onderzoek. Al die momenten die nu een jaar geleden gaan zijn, zullen confronteren. En ook gaat nu het ondersteuningsproces beginnen met fysiotherapie en verwerken van de gebeurtenissen. M’n moeder was een topper in het proces en ik ben heel trots op haar en mijn vader. Ze hebben dat ontzettend goed gedaan!