Egoïstisch zijn en voor mijzelf durven kiezen| Lieve Merel

Elke week schrijven Merel en ik elkaar een brief over de meest uiteenlopende onderwerpen. Merel vroeg mij of ik wel eens egoïstisch ben en voor mijzelf durf te kiezen. Maar ook vroeg Merel mij of ik dan weleens last van schuldgevoelens heb. Je leest het in deze brief!

Lieve Merel,

Het moederschap is één van de meest lastige dingen in mijn leven. Driftbuien, een eigen mening, de eigen kledingstijl die ontwikkelt, de gevoeligheid van dat kleine mensje en ondertussen de ontwikkelingen van de basisschool. Het is iets dat je niet zomaar even doet, ik niet tenminste en ik merk dat ik echt tijd moet nemen voor mijzelf. Ik moet geregeld even ontprikkelen en alleen zijn.

En ja dat is soms best even egoïstisch maar het is niet anders. Ik kies ervoor om even mijn eigen ding te doen als dat nodig is en zodra Patrick er is. Even wat langer in bed liggen, vroeg naar bed om gewoon tv te kijken of bij vriendinnen wat drinken. Het is allemaal echt even nodig en ok. Sterker nog, voor mij is het echt een noodzaak wil ik een leuke moeder zijn. Wij hebben hier de afspraak elkaar die ruimte te geven. De ene keer geef ik hem aan Patrick en de andere keer geeft hij hem aan mij. Wij moeten opladen en ik zie dat ook terug bij Evi.

Ik heb dus weinig last van schuldgevoelens. Soms heb ik dankzij mijn fysieke problemen dagen dat ik niet veel kan doen/ hebben. Eigenlijk wil ik dan vooral alleen zijn en in bed liggen. Dat komt wel doordat ik dan gewoon pijn heb en dus eigenlijk alleen maar in de weg lig op de bank. Ik zou dan Evi remmen in haar ruimte en daar heb ik lang veel moeite mee gehad. Dankzij de ruimte die ik van Patrick krijg weet ik nu dat die dagen er zijn, dat ik dan best gewoon een dagje in bed kan blijven. Man en kind redden het dan wel. Dat was een omschakeling, dat was leren omgaan met schuldgevoel en nu is daar een balans.

Wanneer je jezelf aandacht geeft is dat alleen maar tijd waarin je kunt opladen. Essentieel aangezien het leven al druk genoeg is. Ik beschouw dat dus niet als egoïstisch en vind dat iedere moeder echt wel wat meer tijd aan zichzelf mag besteden. Gewoon even zijn wie je bent en niet alleen maar mama mama mama horen. Het is belangrijk. Zo twijfelde ik om aanstaande woensdag met Patrick en Evi uit eten te gaan. Het is onze trouwdag maar na 2 weken meivakantie met een dochter met een kort lontje riep mijn gevoel dat ik alleen met Patrick wilde eten die dag. Ik schakelde oma in en die blijft oppassen die avond. Dat is zo fijn!