De eigen kledingstijl van je kind omarmen
Als baby kun je jouw kind van alles aantrekken en ook als dreumes kun je bepalen wat jouw kind aan heeft. Maar op een gegeven moment ontwikkelt je kind een eigen kledingstijl. Dan maken ze misschien zomaar ineens keuzes die helemaal niet bij jouw smaak passen. Hoe kun je de eigen kledingstijl van je kind omarmen en waarom beslist mijn dochter al sinds haar 2e mee wat zij aan gaat trekken?
Het ontwikkelen van een eigen kledingstijl als kind
Na een aantal jaar dat je als moeder de bepalende factor bent geweest in de kleding van je kind is het er ineens: De eigen smaak en kledingstijl. Die ene leuke skinnyjeans wordt geweigerd, dat schattige truitje met kol wordt steeds weggelegd en vervangen en die ene leuke jurk vind je ineens achterin de kast. Je kind is een eigen kledingstijl aan het ontwikkelen en als moeder kan dat best wel even wennen zijn.
Meebeslissen in kledingkeuze
Net als haar moeder heeft Evi een behoorlijke mening over haar kleding. Al sinds ze 2 jaar was had ze een mening over haar kleding. Broeken met knopen werden geweigerd en een duidelijke nee zorgde ervoor dat ik moest switchen. Daarnaast vind ik het belangrijk dat zij haar eigen keuzes leert te maken. Zodra zij dus een mening over haar kleding kreeg ben ik haar gaan betrekken in haar kledingkeuze. Ik vind het belangrijk dat zij weet dat ik haar serieus neem en dat zij eigen keuzes mag maken over haar kleding.
Lees ook: Shoplog van een kleuter
De avond van te voren leg ik kleding klaar voor de volgende dag. Toen Evi 2 was legde ik 2 verschillende setjes klaar en dan mocht zij kiezen uit deze 2. Later kwamen eerst de keuzemogelijkheden van een jurk, rokje of broek als eerste. Een tijdje kozen we dan samen haar kleding uit voor de volgende dag. Inmiddels is dat ook weer veranderd, Evi geeft aan wat ze de volgende dag aan wil (shirt en legging bijvoorbeeld) en ik pak het.
Samen winkelen en selecteren
Nadat ik meerdere keren dingen had gekocht die Evi echt niet leuk vond en dus weigerde aan te trekken gaat zij mee winkelen. Bij het online winkelen zoek ik dingen voor haar uit en geeft zij er de definitieve klap op. Daardoor hangen er nu in haar kast eigenlijk alleen maar dingen die zij fijn vind en die haar blij maken. Omdat we het samen doen scheelt dit voor mij enorm en zij voelt zich serieus genomen in haar smaak.
Daarnaast: Zou je zelf iets aantrekken dat iemand anders voor jou heeft gekocht maar wat je echt niet leuk vind of vervelend vind zitten? Daarom hou ik rekening met haar voorkeuren.
We hebben wel afspraken tijdens het winkelen: Ik heb de uiteindelijke regie en geen kleding met tekenfilmfiguren. Op deze manier weet ik dat haar kledingkast vol hangt met haar kledingstijl en voorkeuren: Geen broeken met knoop, rokjes die zwieren en toffe jurkjes. Maar ook dat er niet alleen maar glitters, roze en drukke prints in haar kledingkast hangen. Zo is bijvoorbeeld de kleding van Le big de ideale middenweg voor ons door de prints, glitters en kleuren.
Loslaten en ruimte geven aan je kind
Voor mij als moeder is het enorm loslaten want ik ben het niet altijd eens met haar keuzes. Maar nadat ik steeds maar treggings bleef kopen die uiteindelijk na 1x dragen te klein waren geworden was ik er klaar mee. Loslaten en de ruimte geven aan je kind is heel essentieel. Soms maakt ze zelf combinaties waarvan ik niet goed weet wat ik ervan vind maar staat het eigenlijk heel leuk bij elkaar. Mijn dochter is gewoonweg vrijer in het maken van kledingkeuzes dan ik. En eerlijk gezegd vind ik dat ook mooi om te zien. Juist dat iets niet matcht maar wel bij elkaar past.
Aan de andere kant heeft Evi ook vaak themadagen in haar kleding: Een rode dag, een roze dag, een panterdag, een glitterdag, een grijze dag etc. Dan pakt ze dus bijvoorbeeld een rode broek/rokje met een rode trui/shirt en rode sokken. Dat kan dus heel leuk zijn maar bedenk je dat alles een andere tint rood heeft of alle panterprints van elkaar verschillen en het loslaten is ineens een grote test. Ik probeer maar te bedenken dat zij een kind is, dat het goed is dat ze het ervaart en dat dit gewoon ok is. Bij verjaardagen e.d. stuur ik wel bij of leg ik het gewoonweg klaar. Dan is er vanuit mij geen ruimte voor onderhandeling.
Opzij leggen van kleding
Waar Evi dus veel ruimte heeft en krijgt voor haar eigen kledingstijl zijn er dus ook een aantal dingen die ik opzij leg. Een glitterrok die maar af blijft geven, een t-shirt van Koningsdag of een zomerhemdje die zij in de winter maar blijft aantrekken. Deze verzameling leg ik bovenin haar kledingkast zodat zij ze niet meer ziet en er sowieso niet meer bij komt. Als de gelegenheid zich voordoet kan ik ze erbij pakken zodat zij ze kan dragen.
Heeft jouw kind ook een eigen kledingsstijl en hoe ga jij daarmee om?
what do you think?