Ik beken | De verjaardagsjurk van mijn kind

Wanneer mijn dochter jarig is gaan we samen winkelen voor een verjaardagsjurk. Zij heeft een behoorlijk eigen smaak op kledinggebied die ik over het algemeen geaccepteerd heb. Echter zijn er dingen waar ik de grens trek, dit was zo’n moment. Wat zou jij op zo’n moment doen als moeder?

Winkelen met mijn kind

Evi en ik vinden het leuk om te winkelen, ik wat meer dan Evi maar als het voor haar is doet ze wel een tijdje leuk mee. Nu was de missie dus een verjaardagsjurk/ verjaardagsset. De leukste tutu’s en shirtjes zagen we en we hadden dus een leuke set totdat Evi HAAR JURK zag. De jurk werd gepakt en de liefde werd verklaard. Moeders werd gesmeekt om de jurk mee te nemen, asseblieft mammie, asseblieft. Grote ogen en pruilmondje erbij

Lees ook: De eigen kledingstijl van je kind omarmen, hoe doe je dat?

Omkopen, trukendozen en hopen op het beste

Ik heb de hele trukendoos opengetrokken en zelfs geprobeerd om haar om te kopen maar helaas. Dit was dé verjaardagsjurk. Ze hield hem dicht tegen haar lijfje aan en ik mocht nog net hem ruilen voor de goede maat. En ja misschien had ik hem gelijk moeten terughangen en zeggen dat het haar maat niet was maar dat vond ik weer zo lullig. Ik heb in ieder geval veel alternatieven aangedragen, te roze en te glitterig voor het leven maar nee. De bloemenjurk moest en zou het worden.

Spijt maar een blij kind

Maar ik vind de verjaardagsjurk echt vreselijk! Het is een soort bloemen-soepjurk…. En ze is er echt intens gelukkig mee. We hebben er samen nog een bontvestje op gekocht en misschien in combinatie met een dikke panty en haar stoere laarzen dat het nog wat kan worden maar ik heb echt stiekem enorm spijt dat ik de jurk gekocht heb. Evi ging direct met haar verjaardagsjurk naar de kassa want hij moest naar huis. Ik kon het gewoon niet over mijn hart verkrijgen. Maar nu moet ik dus gaan accepteren dat de jurk op elke verjaardagsfoto te zien zal zijn. Hij staat haar schattig hoor, daar niet van maar niet mijn smaak dit.

Lees ook: Het Nederlandse meidenmerk Lava Lava

De verjaardagsjurk van mijn kind

Mijn moeder gaf aan dat als ik hem echt zo vreselijk vind dat ik hem moest laten verdwijnen. Dan kon ik een andere verjaardagsjurk kopen die me wel kon bekoren. Maar ik moet dus bekennen dat ik het serieus heb overwogen om dat te doen. Alleen nu ik er langer over denk vind ik dat ik dat echt niet kan maken. Ik denk dat ik vooral heel blij moet zijn dat er geen hysterische prints op staan van Frozen/ My Little Pony etc etc. Daar trek ik overigens echt een harde lijn.

Maar potverdorie, ik had iets heel anders in mijn hoofd. Had ik toch maar online moeten bestellen denk ik. Volgens mij gaat het ook nergens over en moet ik gewoon accepteren dat Evi dus soms gewoon een andere smaak heeft dan ik. Ik schaam me in ieder geval wel een beetje voor dat ik zo’n moeite heb om haar jurk te accepteren en dat ik plannen aan het bedenken was om de jurk te laten verdwijnen (lees, stiekem terug brengen).

Is het heel erg dat ik zo’n moeite heb om de verjaardagsjurk te accepteren?