Ik ben trots op mijzelf! | Feelgood Challenge

Door de Feelgood Challenge van Merel en mijzelf werd ik aan het denken gezet. Ben ik trots op mijzelf en waarom dan eigenlijk? Mijn conclusie is dat ik zeker weten trots ben op een aantal dingen. Waar ben jij trots op?

Feelgood Challenge om jou te helpen je beter over jezelf te voelen

Misschien heb je de blog over de Feelgood Challenge compleet gemist. Dat kan, mocht je er meer over willen weten dan lees je in deze blog meer over de challenge die bijdraagt aan het beter gaan laten voelen over jezelf.

Trots op mijzelf?

Het heeft een tijd geduurd voordat ik ook de positieve kanten aan mijn eigen persoontje zag. En nog steeds zal ik eerder mijzelf benaderen vanuit mijn onzekerheden. Denken dat andere mensen dingen over mij denken of vinden. Maar steeds vaker denk ik: “Fuck it!”. Het is mijn leven en ik moet gelukkig zijn. Als ik gelukkig ben maakt dat me leuker als moeder en vrouw. Maar ook als vriendin, dochter, zus, mens.

Mijn start als ZZP’er

Dit jaar startte ik dus als zelfstandige. Een beetje noodgedwongen nadat ik mijn jarenlange vaste aanstelling verliet voor een andere functie. Al veel te lang voelde ik dat ik niet meer paste bij de nieuwe vorm van werken in de zorg. Toen er steeds meer veranderde werd ik steeds ongelukkiger. Ik wilde persoonlijk blijven werken en niet alleen maar achter de laptop moeten zitten voor registraties. De werktijden, de verwachtingen, ik was doodongelukkig in mijn baan. Lang probeerde ik iets anders te zoeken maar haakte af bij de functiebeschrijvingen. Dat was allemaal niet wat ik wilde. En vervolgens dacht ik een andere baan te hebben gevonden waar ik alles in kon combineren.

Na 2 dagen bleek dat mij een heel ander beeld van de functie was voorgehouden. Niet alleen mij maar ook de andere vrouw die tegelijk startte met mij. Vol verbazing gingen we de dagen door. De match was er niet door de verschillende verwachtingen. Ik was juist overgegaan voor regelmaat, niet om nog meer avonden van huis te zijn bijvoorbeeld. En zo kwam ik na jaren werkzaam te zijn geweest in een WW-uitkering van het UWV. Ik voelde me verschrikkelijk en dat in een jaar waarin zo verschrikkelijk veel gewoonweg kut was.

Lees ook: Mijn tweede zwangerschap- van droom tot nachtmerrie.

Ik solliciteerde weer uit volle macht maar werd steeds verdrietiger van de vacatures. De dingen die werden gevraagd, bizar. Maar de dingen die me leuk leken draaiden op afwijzingen af, ik had de benodigde opleidingen/ ervaring niet. Best logisch want ik had 12 jaar in de zorg gewerkt en daar lag mijn ervaring dus ook. Steeds vaker kreeg ik opdrachten voor Beebs and Moms maar ook bleef er een enorme behoefte in mij broeien. Ik wilde andere vrouwen helpen met hun verlies van hun kindje tijdens de zwangerschap! Bij Miriam van Kreij kreeg ik de mogelijkheid om een opleiding te volgen tot miskraambegeleidster.

Daarna was het tijd voor mij om te starten met mijn eigen bedrijf als coach zwangerschapsverlies! Ik startte met Lief Gedragen, hing onder de KVK ook Beebs and Moms en was zelfstandig ondernemer. Iets waarvan ik altijd zei dat nooit te gaan doen omdat ik als dochter van een ZZP’er had gezien hoe zwaar het is. Ik kon dankzij de Startersregeling van het UWV een periode mijn bedrijf opbouwen en uitbouwen met een (gereduceerde) uitkering als basis. En wat was dat ontzettend fijn! Dit weekend loopt mijn Startersregeling af en in overleg met Patrick – we zijn in onze relatie een democratie – hebben we besloten dat ik keihard door ga met knallen met mijn bedrijf!

Ik ben zo verschrikkelijk trots op wat ik nu heb neergezet, dat alles begint te lopen met mijn bedrijven en dat ik hierdoor zoveel bij mijn kind kan zijn. Echt wat een fantastisch iets! Ik doe waar mijn hart ligt, waar ik in het ene bedrijf mijn gekke ik kan zijn. En in het andere bedrijf mijn passie, mijn missie en de liefde voor het kindje dat ik niet in mijn armen kan houden kan stoppen. Het is bijzonder dat er mensen naar mij komen, naar mij! Ik hoop met mijn missie meer vrouwen te kunnen helpen hun balans in hun rouwverwerking terug te krijgen. Gezinnen te kunnen ondersteunen en vooral een berg erkenning & liefde.

Zelfontwikkeling en zelfwaardering

De harde werkelijkheid en big time dip waar ik vorig jaar in kwam heb ik flink de deur uitgetrapt. Het bloggen was altijd mijn leidraad en ik ben vooral de laatste maanden steeds meer bezig met mijn hart volgen. Voelt iets niet goed, dan doe ik het niet. Wil ik iets maar ben ik bang dat niet te doen omdat ik bang ben wat anderen ervan zeggen? Ik doe het toch! Kledingcombinaties die ik in het verleden nooit zou maken maak ik nu wel, ik liet een derde oorbel zetten want dat wilde ik al heel lang. Alleen was ik bang voor “want anderen zouden denken”.

Nu niet meer. Het is mijn leven en ik doe wat belangrijk is voor mij en mijn dierbaren. Dit zorgt voor zo’n wisseling in mijn leven, in hoe ik naar mijzelf kijk. En wie weet kan ik ooit met gemak aangeven wat ik leuk vind aan mijzelf? Dat doe ik nu nog niet want: “misschien vinden anderen wel van niet?”.

En daarom is de Feelgood Challenge er nu ook. Want zoals ik zijn er vele andere vrouwen die hier moeite mee hebben. Die het verschrikkelijk lastig vinden om leuke dingen aan zichzelf te zien laat staan benoemen. Vrouwen die dit wel graag anders zouden willen zien maar zich nu nog verstoppen in ruime kleding. Zich anders opstellen dat dat zij eigenlijk zouden willen doen. Laten we elkaar ondersteunen, de kracht geven en waarderen?! Geef een compliment, spreek je waardering uit. Ook ik probeer dit en neem mijzelf mee in dit proces. En daar ben ik trots op!

Waar ben jij trots op?