Wat vind ik lastig aan het moederschap?

Het is de vraag die ik wel vaker krijg: Wat vind ik lastig aan het moederschap? Er zijn wel een aantal dingen die ik zo kan benoemen maar na er even over nagedacht te hebben zijn er toch nog een aantal dingen die ik behoorlijk zwaar vind. Welke dingen vind jij lastig van het moederschap?

De lastige dingen aan het moederschap

Het moederschap is sowieso een lastige opgave. Je wil graag alles goed doen en je hebt het beste voor met je kindje(s). Daarnaast ben je ook gewoon nog eens mens en kun je niet altijd alles goed doen. Zo werkt het helaas niet, al zouden we dat weleens anders willen. Maar welke dingen vind ik het nou echt het lastige aan het moederschap.

Altijd paraat staan

Zoals ik al eens eerder heb beschreven ben ik hooggevoelig en is mijn dochter dat ook. Het zorgt ervoor dat we samen soms enorm in een heerlijke negatieve spiraal zitten samen. Juist doordat we elkaar zo goed aanvoelen is dat een punt om alert op te zijn. Ik vind het lastig dat ik als moeder altijd aan moet staan. Juist ook omdat ik extra behoefte heb aan ontprikkelen en op mijzelf zijn. Maar ik moet zorgen, spelen, opvoeden en voeren. Alles doe ik met bergen liefde maar soms is m’n batterij gewoon op en kan ik niet meer.

Boze buien

Ik weet het, ze horen erbij en ik weet ook dat alle kindjes boze buien hebben. Ik vind ze alleen gewoonweg lastig. Het ontdekken waar de boosheid vandaan komt, het proberen te troosten en ondersteunen maar ook de intensiteit ondergaan. Vanaf de eerste ronde driftbuien vond ik ze heel heftig. Ze waren ook heftig en inmiddels komen de driftbuien minder voor maar zijn de boze buien er wel geregeld. Iets niet mogen, iets dat anders gaat dan dat ze zelf gepland had terwijl ze al niet optimaal in d’r vel steekt…. Heftig.

Lees ook: Mijn dochter heeft een driftbui en mama is ook maar een mens.

De favoriete ouder

Yup, het blijft zich hier nog steeds voordoen ondanks alle tips voor het verminderen van een voorkeurouder. Ik ben diegene die het meeste aan het opvoeden is en thuis is. Dus zodra het vakantie is probeer ik een stapje achteruit te doen en Patrick meer ruimte te geven. Maar Evi zit de eerste dagen aan hem vastgeplakt en sowieso probeert ze haar gram vaak bij haar vader te halen als ze iets van mij niet mag. We hebben het net om haar heen gesloten wat dat betreft maar toch blijft ze het proberen.

Papa is heilig en ik ben mammie; zeer gewaardeerd en geliefd maar ik hoor toch vooral tot het meubilair 😉 Meestal vind ik dat ok, soms vind ik het megafrustrerend en kwetsend. Ik trek het me niet persoonlijk aan maar ik ben ook maar een mens met gevoelens.

Alle ballen hoog houden

Met 2 bedrijven, mijn eigen afspraken, de afspraken van ons gezin, de afspraken van Evi en de dingen op school merk ik dat de ballen soms wel eens hoog zijn. In de tussentijd “moet” ik een leuke vrouw zijn, een lieve mama, een attente dochter en een betrokken vriendin. No can do. Mijn agenda is heilig en de agenda op mijn telefoon nog meer. Daar zet ik werkelijk alles in en die heb ik altijd bij me dus die is het meest accuraat. Patrick kan daar ook gewoon bij en zet ook zijn afspraken erin.

Ik heb inmiddels geaccepteerd dat ik niet alle ballen hoog kan houden en dat ik soms een onattente hork ben naar de mensen in mijn omgeving. Of dat ik gewoon even alleen moet zijn en dat het huis niet altijd om door een ringetje te halen is. Maar soms vind ik dat allemaal wel heel lastig.

Niet alleen moeder maar ook een mens

Al een paar keer schreef ik het: Ik ben ook maar een mens. Soms is dat gewoon lastig om te onthouden. Dan wil ik werken, dan wil ik op school meehelpen, dan wil ik dat thuis alles opgeruimd en schoon is, dan wil ik de beste moeder zijn die ik kan zijn en dan wil ik de leukste vrouw zijn die ik kan zijn. M’n hoofd heeft dan zo’n continue vol gevoel en het is duidelijk dat ik op dat moment een stap terug moet doen. Dan ligt er maar wat rommel her en der of een berg (schoon) wasgoed op de zolder. Het is niet anders. Ik ben ook maar een mens.

Wat vind ik lastig aan het moederschap?