Loslaten… en de basisschool…
Als moeder zijnde loop je altijd tegen hetzelfde euvel aan: Loslaten. Ik vind het nogal een ding trouwens want wanneer moet je nou loslaten en wanneer is dat nou echt het juiste moment? Nu mijn kind naar de basisschool gaat moet ik haar wel gaan leren loslaten.
De eerste keren
Het begint eigenlijk al met de bevalling, je lichaam moet daadwerkelijk je kind los gaan laten en gaan delen met de wereld. En daarna gaat het maar door en maar door. De eerste keer oppas, de eerste keer ergens logeren, de eerste keer dat jij naar je werk gaat, dat je gewoon zomaar iets voor jezelf gaat doen en je jouw kindje niet mee neemt.
Nieuwe fase met 4 jaar
Nu Evi richting de 4 jaar gaat, komen wij in een hele nieuwe fase. Mevrouw gaat in januari naar de basisschool! Ze is half december jarig maar ik vind dat zo’n rot-moment om zo’n grote stap naar de basisschool te nemen. De Sint met zijn helpende vrienden in verschillende kleuren, haar verjaardag, een afscheid van de PSZ, de onrust verder in het leven van een peuter met de feestdagen en überhaupt die ellendige feestdagen samen met een vakantie. Ik vind het echt geen zin hebben om Evi te laten wennen en om dan na een week weer vakantie te hebben zodat we in het nieuwe jaar opnieuw kunnen beginnen.
Hoe overleef je de eerste jaren op de basisschool?
Schoolfoto’s
Dus januari it is. Maar toen waren er wel al op het basisschooltje al allerlei activiteiten die elk moederhart sneller laten kloppen. De schoolfoto’s zouden al worden genomen dus daar ging deze mom op pad met een peuter met gevlochten haren en gekleed in haar favoriete jurkje. Maar toen, alle moms weten waarschijnlijk de afloop al van deze situatie….
De peuter kende geen enkel kindje in haar klas, kende de juffies nog niet en weigerde resoluut om wat voor foto dan ook te laten nemen. Individueel maar ook met het klasje, het ging echt niet lukken. Met de staart tussen de benen gingen mom en peuter dus maar naar de PSZ en zal elk spoor van het eerste jaar op de basisschool ontbreken. Balen maar niet ander en eigenlijk ook best logisch dat ze weigerde. Geen idee hoe ik zelf gereageerd zou hebben trouwens.
Lees ook: Schoolfotostress en tips voor de perfecte schoolfoto of de schoolfoto is niet leuk maar mijn kind wel
Informatieavond op de basisschool
De week erna had weer zo’n moment. De eerste informatieavond van de basisschool. We hebben bij het bezoeken van de verschillende schooltjes in de buurt uiteraard onszelf goed laten informeren maar nu zou er vooral veel praktische informatie gegeven worden. Wij gingen dus vol goede moed naar de informatieavond waar we vervolgens al een haakje voor Evi haar jasje zagen maar ook nog eens een stoeltje met haar naam. Ontzettend leuk maar verdikkie, ik kan er dus echt niet meer onderuit!
Niet dat ik dat überhaupt zou kunnen want dan komen die meneren of mevrouwen van de leerplicht achter me aan maar verrek zeg, ik geniet gewoon zo ontzettend van onze ochtendjes vol getrut en sowieso het vele contact dat ik met mijn beeb heb. Dat is namelijk het grote voordeel van avonddiensten.
Loslaten?
Maar dat loslaten dus, dat gaat nog wel een dingetje worden de komende maanden. Jaren. Eeuwen. Misschien tegen de tijd dat ik in het bejaardenhuis zit dat het me gaat lukken maar pot.ver.do.rie. Ik wil gewoon nog niet. Maar hé gelukkig hoeft dat de komende maanden dus ook nog niet, lekker nog even genieten van die truttige ochtenden nog dus.
what do you think?