Mijn vader was zelden boos op mij. Behalve die keer dat we op vakantie waren en op verzoek van mijn twee broertjes naar het strand gingen. Om na zeer korte tijd weer te vertrekken omdat de jongens alleen maar ruzie maakten en ik ‘de hele tijd alleen maar zat te lezen’. Mijn vader was even klaar met ons ongezellige gedrag. Nou zat ik inderdaad altijd met mijn neus in een boek. Zeker op vakantie, want ik nam voor drie weken altijd tien boeken mee van de bieb (die ik ruim voor de terugreis allemaal uit had). Ook op school deed ik niets liever dan lezen. Ik verslond de schoolbibliotheek, met als favoriet ‘De Koning van Katoren’ van Jan Terlouw, en haalde buiten school ook nog stapels boeken bij de bibliotheekbus die een paar keer per week in ons dorp kwam.
Als kind al dol op lezen
Toen ik ouder werd bleef ik lezen, zeker in vakanties, maar vaak in periodes. Als ik het druk had of gestrest was, wilde het niet zo. Ook nu heb ik maanden dat ik geen boek inkijk en maanden dat ik er meerdere uitlees. Blijkbaar kost het lezen van een boek nogal wat concentratie, wat focus. En laat juist dát anno 2021 tussen smart-tv’s, fastfood en uren durende scrolsessies niet meer zo makkelijk zijn.
Dus toen iedereen coronahobby’s ontwikkelde -van zelf brood bakken tot handwerken en van hardlopen tot dakkapellen plaatsen- en ik dacht weer eens te gaan lezen, lukte dat niet. Maar mijn brein wilde afleiding en ik wilde ontspannen zonder beeldscherm. Zo begon mijn podcast-verslaving. Ik had eerder podcasts geluisterd, maar slechts een paar verschillende en niet erg frequent. Nu breidde mijn favorietenlijst flink uit. Een podcast luisteren kan namelijk heel goed gecombineerd met huishoudelijke klusjes, maar ook met het maken van een legpuzzel, of een ommetje. Voor ik het wist had ik diverse podcasts uitgespeeld en zat ik met smart te wachten op nieuwe afleveringen. En tijdens dat wachten begon ik weer aan een andere.
Er zijn podcasts met waargebeurde of fictieve verhalen, podcasts over tv-programma’s, podcasts over maatschappelijke thema’s, wetenschappelijke podcasts, podcasts waarbij je luistert naar gepraat over niets door mensen die je niet kent, er is voor elk wat wils. Net zoals bij boeken eigenlijk. Maar een boek lezen terwijl je een rondje loopt of het toilet schoonmaakt is een stuk ingewikkelder. Een luisterboek gaat al beter, maar vraagt ook nog enige concentratie wil je geen gaten in het verhaal creëren door je verdeelde aandacht. De podcast is dan een uitkomst.
Er is wel een valkuil. Want als je tijdens elke wandeling naar gekwek van anderen gaat luisteren, en tijdens elk wasje dat je ophangt ondertussen bijleert over de vogelsoorten in Nederland, ben je wéér aandacht aan het verdelen en vermaakt aan het worden. Zonder stil te staan bij je eigen gedachten of gevoelens. Het is dan geen beeldscherm, het kan wel degelijk verdovend werken en tegelijkertijd een vol hoofd creëren.
Nu wandel ik weer met alleen mijn lijf en mijn zintuigen. Doe ik soms een klusje met slechts mijn eigen hersenspinsels. En ik pak weer vaker een boek. Ja, je moet je goed concentreren. En ja, je moet er helemaal voor gaan zitten. En nee, je kunt niet tegelijk iets nuttigs doen. Maar hoe heerlijk is het om dan te verdwijnen in een andere wereld. Om helemaal gefocust te zijn op één ding, één verhaal. Het kost ietsje meer moeite, maar de beloning is dan ook groter. Net zoals de ontspanning. De podcast is leuk voor erbij. Maar het boek is de winnaar. Altijd.
Ga jij voor luisteren of voor lezen?
Welke boeken en podcasts ik aanraad kun je zien op Instagram: @tekst_en_tessa
Lees hier alle blogs van Tessa op Beebs and Moms
