In mijn zwangerschapsverlies deelt Mirjam met ons een drieluik over haar zwangerschappen en zwangerschapsverlies. Wat een intens verhaal en verdriet! Wat een respect heb ik voor Mirjam en hoe zij met haar lichamelijke klachten is omgegaan.

Stoppen met de pil

Op mijn 29e verjaardag besloten we dat ik ging stoppen met de pil. Ik was al jaren regelmatig misselijk. Misschien werd dat door de pil veroorzaakt? En als het stoppen zou leiden tot een zwangerschap, was dat mooi meegenomen.

Twee kloppende hartjes

Binnen twee maanden was ik zwanger. Twee streepjes, we liepen te stralen! Bij de eerste echo bleek zelfs dat er twee kindjes in mijn buik zaten. Twee kloppende hartjes, vier beentjes, vier armpjes! Ik was zo moe en had pijn in mijn rug. Maar was zo gelukkig met die twee kleine kindjes in mijn buik.

Iedereen in onze omgeving was enthousiast. Van mijn directe collega kreeg ik zelfs een mooie bos bloemen. En mijn vriendin stuurde bijna dagelijks een berichtje met een leuk plaatje, weetje of wensje.

Vanaf de 16e week voel ik ze regelmatig draaien en schoppen. En bij de 16- en 20-weken echo zag alles er prima uit. Volgens de gynaecoloog waren het 2 meisjes, maar ik wist zeker dat aan de linker kant een meisje zat en aan de rechter kant een jongetje.

Veel te klein

Totdat ik 21 weken zwanger was. Geheel onverwacht werden onze kindjes geboren. Twee prachtige kindjes, zo helemaal onze kindjes. We zagen de hartjes kloppen, ze reageerden op onze aanrakingen, Boris had typisch Erik’s voeten, Sanne had typisch mijn knieën en neus en ze heeft zelfs nog geluidjes gemaakt. Zo mooi, zo af, zo volmaakt, maar nog veel te klein om buiten mijn buik verder te leven. Ze hebben allebei een uurtje geleefd en zijn toen gestorven.

Intens verdrietig waren we. Onze toekomst weggeslagen.
We kregen goede begeleiding van het ziekenhuis en van de begrafenisondernemer. We stuurden een geboorte-overlijdensbericht naar vrienden en familie. En er was een uitvaartdienst waar onze directe familie bij aanwezig was.

We kregen veel kaartjes, bloemen en emails. Steun van velen, soms uit onverwachte hoek. Maar anderen van wie ik het wel verwacht had, konden mij niet goed steunen. Ik heb het daar heel erg moeilijk mee gehad.
Ik werd lid van Lieve Engeltjes en kwam in een hele lieve mailgroep met vrouwen die ook een vroege vroeggeboorte hadden mee gemaakt. Deze vrouwen begrepen waar ik mee worstelde. Via hun woorden vond ik ook mijn eigen woorden en gevoelens weer terug.

Lichamelijke klachten

Naast dat verdriet kreeg ik ook lichamelijke klachten: heftige diarree, buikkrampen, verschrikkelijk duizelig, misselijk, lamlendig en ik was in twee maanden meer dan 20 kilo afgevallen.

Ik belde regelmatig met de huisarts, maar mocht haast nooit langskomen, hij dacht dat het psychisch was. Ik drong ook niet aan, ik was nog te veel bezig met onze kindjes om me om mezelf te bekommeren. Totdat ik voor een nagesprek bij de gynaecoloog kwam. Hij zei: ‘Als de huisarts je niet doorverwijst naar een internist, dan doe ik het!’

Niet veel later kwam ik voor het eerst bij de internist. Hij herkende mijn symptomen (gelukkig!) meteen als coeliakie en na een bloedtest en een darmbiopt mocht ik glutenvrij gaan eten.

Coeliakie

Coeliakie is een auto-immuunziekte, waarbij gluten een ontstekingsreactie in je darmen veroorzaakt waardoor je minder voedingsstoffen op neemt. Dit kan allerlei vervelende gevolgen hebben die lang niet altijd met het maag-darmstelsel te maken hebben. Van diarree tot obstipatie, van hoofdpijn tot vermoeidheid, van groeiachterstand tot botontkalking. En ook zwangerschapsproblemen. Er is geen medicijn tegen coeliakie. Het enige dat helpt om klachten te voorkomen is een glutenvrije dieet.

Als je denkt dat je niet tegen gluten kan, blijf dan vooral gluten eten totdat coeliakie is geconstateerd of uitgesloten.

Lees meer over coeliakie en het glutenvrije leven van Mirjam op haar website http://ikbenglutenvrij.nl

Schim van mezelf

Ik was ondertussen een schim van mezelf, woog nog maar 44 kilo en had nauwelijks energie om van de bank naar de wc te komen. Ik sliep de helft van de dag en had te weinig concentratie om een boek te lezen of tv te kijken.

Na de diagnose ben ik meteen met het glutenvrije dieet begonnen. Binnen een paar dagen was mijn diarree verdwenen en kon ik weer met opbouwen beginnen. Ik heb me ingeschreven bij de sportschool, ging elke dag een rondje door de wijk lopen en at veel gezonde voeding. Heel langzaam herstelde mijn darmwand zich weer, en daarmee de opname van de diverse voedingsstoffen, mijn conditie, mijn energieniveau en mijn gezondheid.

Na een half jaar hard aan mezelf werken, ben ik weer ‘gezond’ verklaard door mijn internist. Natuurlijk had ik zelf ook al gemerkt dat het weer goed ging. Ik kon weer roeien, een lekkere wandeling maken, woog  inmiddels 65 kilo, kon weer tv kijken en lezen tegelijk en kon me weer concentreren op mijn werk.

En, we mochten weer gaan werken aan een zwangerschap. Na de geboorte van Boris en Sanne was ik moeder geworden. Maar ik wilde ook zo graag zorgen voor een kindje.

Tijd en vertrouwen

Gelukkig was ik al snel weer zwanger. Onze oudste dochter Eva werd geboren na een zeer spannende zwangerschap. Ik had heel veel tijd nodig om vertrouwen te krijgen in mijn lichaam en het kindje. Gelukkig werd na acht maanden onze dochter Eva geboren. Zij heeft nog twee weken in de couveuse gelegen, maar deed het eigenlijk heel erg goed. Nu is ze een temperamentvolle, maar lieve en gezellige meid van tien jaar oud. Ze doet het goed op school, zorgt graag voor anderen, heeft veel vriendinnetjes, is zelfstandig en houdt van knutselen.

Inmiddels hebben wij nog 1 dochter gekregen en is ons gezin compleet. Maar om daar te komen moesten we nog een keer door diepe dalen.

Lees deel 2 Mijn Zwangerschapsverlies | Mirjam

Mijn zwangerschapsverlies

Mirjam ontzettend bedankt dat je dit deel van jouw verhaal al wilde delen met ons! Ik heb het vervolg al gelezen en vind je een ontzettend dappere en sterke vrouw.

Wil jij zelf ook graag jouw verhaal over jouw zwangerschapsverlies delen? Dan kun je me mailen op info@beebsandmoms.nl . Merk je dat je misschien wel wat hulp kan gebruiken bij het plaatsen van jouw zwangerschapsverlies? Via Lief Gedragen bied ik vrouwen (en hun partners) ondersteuning in hun rouw- en zwangerschapsverlies.

Meer lezen? Lees dan ook de verhalen van Amber en Geertje.