Soms ben ik toch zo'n ontzettende kluns! 12 x waarom ik mezelf een kluns vind.

Ik ben dus echt soms een enorme kluns! En nee, dan ben ik niet mezelf naar beneden aan het praten maar gewoon de waarheid aan het spreken over mijn gigantische gave om onhandig te zijn. Een aantal van mijn pareltjes deel ik met je vandaag 🙂

Waarom vind ik mezelf toch zo’n enorme kluns?

De edele kunst van het lopen heb ik dus nooit eigen gemaakt. Elk stukje stoep dat iets hoger is dan de rest weet ik te vinden om er vervolgens over te struikelen.
De afstandsbediening valt zo’n 5 x per dag op de grond. Gevolgd door een uiteraard van de man want die is het inmiddels gewend.
Überhaupt ben ik een meester in het laten vallen van dingen. Het liefste op mijn teen ofzo. Dat ze mij bij het softballen ooit pitcher wilden maken is me geheel onlogisch.
Ik krijg het voor elkaar om na het opmaken waar ik dan hard mijn best voor heb gedaan me recht in mijn oog te spuiten met parfum. Deed trouwens gruwelijk pijn maar ik kon ook weer opnieuw beginnen en liep ene halve dag met een rood oog….

Helemaal keurig opgemaakt, nog even een luchtje op voordat ik de deur uitga, spuit ik dat luchtje recht in m’n oog…..

— Kimberly ⭐ B & M (@beebsandmoms) 16 augustus 2017

Bij het scheren krijg ik het standaard voor elkaar om me in een nagel te scheren, die ik dan uiteraard meestal net eindelijk keurig heb gelakt en dus opnieuw kan lakken.
Op mijn vorige werk had ik dus een pieper en een telefoon standaard aan mijn broek. Hoe vaak ik beide wel niet (in de pot heb) laten vallen heb ik niet eens meer bij kunnen houden.
Rennen is een opgave, ik vind het vreselijk want doet pijn maar het is ook nog eens niet om aan te zien. En daarnaast ren ik altijd tegen iets aan. Bij een Apocalyps heb je dus niks aan mij.
Zodra ik het ijs opstap val ik op mijn kont. En niemand kijkt daar eigenlijk nog van op.
Ik vergeet dus de dop op die pannenkoekenshakers vaak goed vast te draaien. En kan daarna dus de keuken en mezelf weer schoonmaken.
Bij het bowlen gebeurt het me standaard dat ik een keer de bal naar achteren gooi i.p.v. naar voren. Meestal wanneer ik trots ben dat het me niet gebeurt is en ik wat overmoedig word.

Ging vandaag bowlen en presteerde het weer eens om de bal naar achteren te gooien.

— Kimberly ⭐ B & M (@beebsandmoms) 10 augustus 2017

Ik kan dus ook heel goed mijn bril kwijt zijn, tijden zoeken, foeteren op mezelf omdat ik mijn bril kwijt ben en er dan vervolgens achter komen dat ik mijn bril op heb.
Maar ik kan ook heel goed tijdens het autorijden bedenken dat ik zo’n pijn in mijn hoofd heb, daarop foeteren en bij thuiskomst erachter komen dat ik mijn bril niet op heb.