Maar zo heb je ook je onzekerheden als mama: “Doe ik het wel goed, kijkt ze niet te veel tv, stimuleer ik haar wel voldoende, is ze gelukkig, wat kan ik anders doen, ze spreekt de R nog niet goed uit dus moet ze misschien naar logopedie?”. Zo at Evi ineens geen fruit meer sinds haar tweede verjaardag maar ook groente weigerde ze. Ik kon me rot stimuleren maar ze deed het echt niet. Smoothies weigerde ze ook en we kwamen er echt niet. Totdat ik er open over werd en met de PSZ de afspraak maakte dat ze pas mocht spelen als ze haar fruit op had. Het kostte wat moeite maar zo werden er weer bananen gegeten en werd de strijd thuis minder.

Het was enorm frustrerend want dan zag ik andere kinderen genieten van fruit en groente en E weigerde het maar. Stond ik weer van alles te verstoppen in een soep, zij dippen en wij klaar met die soepjes. Na 3 jaar worden er weer wat groentes en fruit gegeten, ze probeert zelfs eerst of ze iets lekker vind of niet. Ik had het nooit durven dromen maar het gaat best prima nu. Dat terwijl ik me er enorme zorgen om heb gemaakt toen ze als 2 jarige geen groentes at. Mijn moedergevoel drukte op me want hoe zou ze gezond groot worden zonder al die vitamines?!

TV en Tablet

Tsja dit is natuurlijk een heikel punt. Teveel is nooit goed maar ik snap heel goed dat Evi lekker wil ontspannen voor de tv of met haar tablet. Sterker nog, ik ontspan ook op die manier. Erg kwalijk nemen kan ik het haar dus niet. Maar als de adviezen zijn dat een kwartier het maximum is maakt dat het wel lastig. Voor mij dan wel, inmiddels heb ik het losgelaten maar het heeft mijn onzekerheid als mama zeker gevoed. Voelde ik me weer de slechte moeder omdat ze een filmpje aan het kijken was. Inmiddels is zij 5 en vraagt ze ook of ze even tv mag kijken om weer rustig te worden. Dit zegt zij op de momenten dat ze veel prikkels op school o.i.d. heeft gehad. Ik snap het heel goed dat ze dan even moet ontprikkelen.

Momteam

Het is als moeder heel fijn om je niet teveel op moedergroepen op internet te begeven want er zijn altijd moeders die van de hoogste toren staan te blèren dat je het niet goed doet. Geef jij je kind geen biologische groenten/fruit?! Geef jij je kind vlees?! Uit de supermarkt?! Laat jij je kind vaccineren?! Speelt jouw kind met plastic speelgoed?! Oh the drama! Op al deze punten ben ik echt onzeker geweest en heb ik vol hormonen eerder gereageerd met een berg onzekerheid. Nu weet ik dat het bullshit is en dat je moet volgen wat je hart je ingeeft. Ik heb een fijne club met moeders om me heen inmiddels en bij ons allemaal staat centraal dat de kinderen een berg liefde krijgen. Maar ook aan elkaar geven we steun, adviezen aan diegene die het willen of bieden we wijn aan als het nodig is.

Lees ook: Vriendschappen als dertiger en mama

Loedermoeder

Soms ben ik een enorme loedermoeder. Ben ik zelf overprikkeld of heb ik gewoon geen zin in weer een potje memory. Zet ik daarom de TV aan of verzoek ik Evi om op haar kamer te spelen. Verstop ik de memory voor een paar dagen en weet ik echt niet waar het gebleven is. So what?! Ze overleven het echt wel en lekker even zonder het entertainment van mama leert ze ook zelfstandigheid. 😉  Het is heel fijn om meer in mijn moederschap te kunnen staan en mijn eigen hart te volgen. Ik probeer me steeds minder aan te trekken van wat zou moeten en we doen wat bij ons past. Mijn onzekerheid als mama is daardoor behoorlijk minder geworden en dat is heel fijn.

Mijn vraag vandaag is: Zijn jullie weleens onzeker en waarover dan?