1 van de 6! Ons verhaal over secundaire kinderloosheid

Kinderen krijgen is zo makkelijk nog niet, al word daar soms wel heel anders over gesproken en gedacht. Kwetsend ook vooral. Secundaire kinderloosheid, wat is het eigenlijk en in hoeverre heeft dat te maken met mij? Ook ik ben 1 van de 6 en ondanks dat men er weinig over spreekt vertel ik jullie mijn verhaal!

1 op de 6 hebben problemen met het krijgen van een tweede kindje

1 op de 6 stellen hebben moeite met zwanger worden. Het is nogal een getal. Kijk eens binnen je vriendengroep en ga hen eens na. Zijn er stellen waarbij het zwanger worden niet lukt? Waarom eigenlijk niet? Maar vooral als je weet dat stellen moeite hebben met zwanger worden, ben je hen tot steun, heb je het er wel eens met hen over?

Passende hulp en ondersteuning bij verdriet om (secundaire) kinderloosheid

Dé vereniging voor mensen met vruchtbaarheidsproblemen in Nederland is Freya. Zij zijn ook dé organisatie die de week van de vruchtbaarheid onder de aandacht brengt bij ons in Nederland. De week van de vruchtbaarheid is dit jaar van 6 t/m 12 November. Op de site van Freya kun je enorm veel informatie vinden over de meest voorkomende vruchtbaarheidsproblemen en de meest voorkomende behandelingen op dit gebied. Daarnaast bied de organisatie steun en een luisterend oor en enorm veel tips voor de sociale omgeving.

Verdriet om geen tweede kind

Zoals de meeste van de volgers van Beebs and Moms wel weten zijn wij in het begin van 2017 in een rollercoaster aan emoties terecht gekomen. Uiteindelijk overleed ons zoontje tijdens de zwangerschap en moest ik veel te vroeg bevallen van ons kindje. Die dus ook nog eens niet meer leefde. Het was een enorm ingrijpende ervaring en zorgde voor veel verdriet en pijn bij ons, maar ook onze omgeving

Vorig jaar was ik zwanger tijdens de week van de vruchtbaarheid en schreef ik toen een blog over  PCOS. Ik kon toen nog niet weten wat ons allemaal te wachten stond en waar we doorheen zouden gaan. Maar vooral, dat onze droom ten einde zou komen.

Mocht je nog niet ons uitgebreide verhaal weten? Lees dan: Mijn 2e zwangerschap: Van droom tot nachtmerrie , Kell-Antistoffen en waarom bloedtesten belangrijk zijn , Kell-Antistoffen; Hoe nu verder? , Wat als je met jouw kinderwens niet binnen het kader past?

Een stop op onze kinderwens, altijd maar één kindje?

Wij hebben inmiddels besloten dat we nu voor de rust in ons gezin gaan en gebruiken daarom anticonceptie. En aangezien wij een enorm fantastisch kind hebben kunnen wij ons nu voegen bij de illustere club van secundaire kinderloosheid. Een club waarvan ik nooit had verwacht dat ik daar bij zou “horen”. En misschien is het een club noemen wel een beetje vreemd maar eerlijk gezegd weet ik niet zo goed hoe ik het anders moet noemen. Het is de groep mensen die een kindje hebben maar niet nog een kindje kunnen krijgen. En dat kan natuurlijk door verschillende redenen komen.

Tip, lees ook: Hoe gaat het nu met onze kinderwens voor een tweede kindje?

Kell-Antistoffen zorgen ervoor dat ons kindje geen broertje of zusje zal krijgen

Bij ons is de reden dat ik Kell-Antistoffen heb, die wanneer onze baby Kell- Positief is, de rode bloedlichamen afbreken in het bloed van de baby. Er zijn behandelingen voor zoals een bloedtransfusie bij de baby of een infuus dat vanaf week 9 wekelijks bij de moeder als behandeling zal worden gebruikt. In dat infuus zitten bepaalde middelen die het immuunsysteem van de moeder zogezegd platleggen. De moeder heeft dus een lage weerstand en daardoor vatbaar voor alle virussen die door de wind worden meegenomen. Doordat wij deze behandelingen als erg invasief beschouwen en later niet met verdriet terug willen kijken hebben wij dus besloten de rust te verkiezen. Je moet immers eerst nog zwanger zien te worden. Daarnaast gaat er gewoonweg veel tijd in zitten, dat hebben we er beide absoluut voor over maar niet als dat ten koste zou gaan van Evi. En daar zijn we wel bang voor.

Kinderwens voor een tweede kindje

Dat wij nog heel graag een kindje zouden willen krijgen staat buiten kijf. Als er morgen een minder invasieve behandeling mogelijk is ben ik overmorgen in het LUMC te vinden! Ook Evi heeft er nog steeds wel op haar manier moeite mee dat zij geen broertje of zusje zal krijgen. Zo benoemd zij dat ze het vervelend vind dat ze altijd alleen moet spelen, vraagt zij ook soms of er echt niet nog een broertje of zusje kan komen maar geeft zij ook aan haar broertje te willen. Het is enorm verdrietig voor ons alle drie.

“Je hebt toch al een kindje?”

Ik merk wel dat ik al jaren van mensen die ik niet zo goed ken de vraag krijg wanneer er een broertje of zusje komt voor Evi. Ook tijdens mijn miskraam of net daarna. Maar ook terwijl we net ons zoontje waren verloren! Het is een vraag die ik van bepaalde mensen heel goed kan hebben maar gewoon zo op het schoolplein of in de supermarkt niet zo goed kan hanteren. Een aantal keer werd de vraag ook gesteld terwijl Evi erbij stond die dan in haar kinderlijkheid eerlijk antwoordde dat haar broertje een sterretje was geworden. Liet de mensen wel nadenken gelukkig.

Tuurlijk vind ik het prima dat mensen me nu vragen hoe het gaat en of we nog kinderen zouden willen. Mijn antwoord? Ja heel graag maar dat zit er voor ons niet meer in. Ik heb er namelijk geen zin meer in om te dansen om mensen hun gevoelens te besparen. De waarheid is pijnlijk en rot. Die opmerkingen dat het wel tijd is voor een tweede? Die mensen kunnen m’n rug op, ze moesten eens weten. Ik vind het ook nogal wat trouwens om je wensen en eventuele kinderloosheid zo even met een vreemde te bespreken. En ja ook ik heb weleens op onhandige momenten gevraagd aan iemand hoe het stond met hun wens en of het lukte. Stom dat ik dat zo deed, ik kon mezelf later wel voor mijn hoofd slaan.

 Waarom deze blog?

Eerlijk gezegd wist ik niet zo goed of ik deze blog over onze secundaire kinderloosheid wel moest schrijven. Maar over het algemeen ben ik heel open geweest in het verliezen van ons kindje en de wens voor een tweede kindje. Ons verhaal is echter zo uitgebreid dat ik het niet in 1 blog kan samenvatten. Er komt zoveel gevoel bij kijken, zoveel uitleg. Daarom dat ik dus ook de links naar de oude blogs heb geplaatst, daar staat zoveel meer uitleg over o.a. Kell-Antistoffen en hoe die rollercoaster is verlopen bij ons.

Want ik ben niet de enige met deze problemen met een wens voor een tweede kindje

Deze blog over onze secundaire kinderloosheid heb ik vooral geschreven omdat ik andere stellen die het niet lukt om een tweede kindje te krijgen een hart onder de riem te steken. De opmerkingen als: “Je hebt er toch al 1”. Je kunt er niets mee, ik vind ze kortzichtig en pijnlijk want je had het zo graag anders gezien. Misschien voelt het nog niet compleet en ligt je wens nog als een pijnlijke zenuw open en bloot. Misschien ook niet. Ik wil alleen laten weten dat jullie niet alleen zijn, dat er anderen zijn in een zelfde soort situatie. En ik wil jullie aanraden om jullie verdriet niet voor jullie te houden maar deze te delen met jullie dierbaren. Gedeelde smart is halve smart zeggen ze en eerlijk gezegd ben ik het daar wel mee eens. Ik benoem het ook als ik een verdrietige dag heb erdoor, wanneer iets me confronteert. Het geeft mensen inzicht in de persoon die je bent, met je gevoelens en al.

En mocht je in je eigen omgeving geen steun ervaren voor je verdriet om je secundaire kinderloosheid? Via Freya kun je misschien wel (anoniem) steun krijgen, zij hebben zelfs een besloten Facebook pagina over secundaire kinderloosheid/ volgende kinderwens. Uiteraard mag je mij ook een bericht sturen als je dat fijn vind. Geen enkel probleem!