voorstelblog Petra voorstellen B&M blogger
Column Moms Zwangerschap

Termen moederschap na medische hulp?

Toen Lena zo’n 4 maanden oud was, vroeg iemand mij hoe ik het moederschap vond, na al die tijd. Ik vond dat toen een lastige vraag, ook omdat het meerdere vragen ineen zijn. Hoe vind ik het moederschap? Hoe is het om moeder te zijn nadat je er zo lang op hebt moeten wachten? En de vraag die er impliciet mee verbonden is: is moederschap anders als je na jaren moeder bent geworden met medische hulp dan wanneer je ‘snel’ en zelf zwanger kunt raken?

Is het moederschap anders na het zwanger worden d.m.v. medische hulp?

Nu geef ik toe dat het feit dat ik nogal analytisch ingesteld ben (en psycholoog ben), het voor mij sowieso moeilijk maakt om korte en simpele antwoorden te geven, maar toch: wat is moederschap eigenlijk?

De term moeder

In de (online) kinderwenscommunity komen meerdere vormen van ‘moeder’ voorbij, met daarbij vaak vragen die een hele ethische discussie zouden kunnen starten. Je begrijpt dat ik daar mijn vingers niet aan ga branden. Stellingen als ‘ik ben moeder in mijn hart’ en ‘ik ben moeder van embryo’s’ en termen als ‘wensmama’ zijn mij en andere vrouwen met een kinderwens niet vreemd. In die zin had ik mezelf dus al jaren als moeder kunnen beschouwen en ik denk dat ik dat ook wel deed. Het gevoel dat ik kreeg als ik hoorde dat we embryo’s hadden tijdens een ICSI-poging wakkerde zeker een moederlijk instinct aan: op dat moment deed ik er al alles aan om ze de beste omstandigheden te geven om verder te groeien als ze eenmaal teruggeplaatst zouden worden in mijn baarmoeder. Ons embryo de best mogelijke kans op leven geven is wat mij betreft te vergelijken met je geboren kind de beste kans op een fijn leven geven.

Gezin blijft een lastige term

‘Gezin’ is ook zo’n term die ik lastig vond en nu nog vind: waren mijn man en ik met ons tweetjes geen gezin? Ben je pas een gezin als er een (levend) kindje is? Jarenlang keek ik naar de gezinsparkeerplaatsen bij de Ikea en waren die triggers voor me: ik deed al jaren mijn best om in de ogen van de maatschappij een gezin te vormen en als dat zou lukken, had ik het dan ‘verdiend’ om op die plek te parkeren? Ik moet eerlijk bekennen dat we ook toen ik nog niet zwanger was, daar weleens parkeerden omdat we vonden dat wij een gezin waren. Een soort rebellerende actie tegen de maatschappij, die zeer waarschijnlijk niemand heeft opgemerkt, maar oh, wat was het fijn om dat te doen.

Lees ook: je bent ook een gezin met 1 kindje

Wat houdt moederschap nou in?

Van de ‘Dikke Van Dale’ werd ik trouwens ook niet veel wijzer toen ik ‘moederschap’ opzocht: ‘het moeder-zijn’. Tsja, daar schiet ik natuurlijk ook niet veel mee op. Toen ik daarna ‘moeder’ opzocht, werd weer de nadruk gelegd op het hebben van kinderen, maar ook ‘vrouw die als een moeder zorgt’ en ‘de rol van moeder spelen’ kwamen op mijn beeldscherm. Ook niet heel concreet…

‘Ik-schap?’

Weinig handvatten dus. En in eerste instantie vond ik dat gek, maar toen ik er iets langer over nadacht, werd ik er eigenlijk wel blij van, van dat kaderloze. Als je jezelf beschouwt als moeder, op welke manier dan ook, kun je dus ook zelf invulling geven aan ‘de rol van moeder spelen’. Dat mag je dus lekker helemaal zelf bepalen! Net zoals ik vond dat ik op die gezinsparkeerplaats mocht parkeren, mag ik nu zelf bepalen hoe ik ga ‘moederen’ en wat er allemaal onder die term valt. Wat ik mijn dochter ga meegeven, hoe ik naar haar opvoeding kijk, hoe ik haar -net zoals toen ze nog een embryo was- de best mogelijke kansen ga geven, door haar voor te bereiden op iedere nieuwe fase in haar leven. Maar daarmee ook in mijn leven als moeder. Moederschap heeft eigenlijk veel meer met mijzelf te maken, dan met de maatschappij, definities van de Van Dale of zelfs met mijn dochter. Eigenlijk put ik uit dezelfde bron als altijd, namelijk mezelf. Ik ben dus ‘gewoon Petra’, maar dan in relatie tot mijn dochter. En blijkbaar ben ik dan dus druk met moederschap.

Lekker simpel!

Als je er zo naar kijkt, kun je eigenlijk ook weinig fout doen, toch? Jezelf zijn en doen wat jij denkt dat het beste is voor je kind: dat is ‘de rol van moeder spelen’, dat is voor mij ‘moederschap’.
En dan kan ik die vraag van het begin eigenlijk heel simpel beantwoorden: het bevalt heel goed, want ik doe wat ik altijd al deed!

Lees hier alle blogs van Petra

Petra

Mijn naam is Petra, ik ben 35, getrouwd en sinds juni mama van dochter Lena. Lena is er gekomen na het doorlopen van een jarenlang fertiliteitstraject, een groot wonder dus! Sinds juni begeef ik me in een hele nieuwe fase in het leven, als moeder. Dat is een uitdaging, zeker gezien de andere dingen die gaande zijn. Om je een indruk te geven: ik ben psycholoog met een eigen praktijk, mijn man en ik dealen nog met de restanten van een vechtscheiding in zijn verleden, ik ben recent een webshop begonnen om mijn creatieve ei in kwijt te kunnen en oh ja, we wonen sinds deze maand voor minimaal een half jaar op Tenerife!

«

»