Waargemaakt wat ik als kind wilde worden?

Als kind heb je vaak wel helder wat je later wil worden als je groot bent. Ook ik had dat heel duidelijk voor ogen. Wat ik als kind wilde worden, heb ik dat waar kunnen maken en hoe kwam ik op mijn huidige baan? Je leest het in deze blog.

Later als ik groot ben

Nu Evi een kleine wijze dame is begint ze toch vaak over wat zij later graag wil worden als zij groot is. Zij vraagt mij dan ook wat ik als kind wilde worden. Ik ben de laatste tijd wel vaker gevraagd naar mijn carrière en hoe ik uiteindelijk ben gekomen waar ik nu ben. Mijn wens was namelijk helemaal niet om ondernemer te worden.

Samenwerken met mijn zus

Mijn zus en ik keken toen we jonger waren verschillende politieseries waarin de politie goed samenwerkten met advocaten. Dat stuk van “boeven” berechten en in de gevangenis krijgen vond ik reuze interessant. Mijn zus wilde graag bij de politie en zou de boeven oppakken. Daarna zou ik ze in de gevangenis krijgen als advocaat. Dat is jaren mijn grote wens geweest.

En toen werd ik een puber

Op een gegeven moment kwam ik erachter dat de advocaten in Nederland niet gewoonweg in een mantelpak staan. Dat was toen ineens een dealbreaker en ik wilde geen advocaat meer worden. Ik zou iets met mode gaan doen en ben op een gegeven moment ook – na jaren weinig aan school te hebben gedaan – een MBO gaan doen voor het beheren van mijn eigen winkel. Toen ik dat haalde wilde ik meer met marketing gaan doen. En zo ging ik Commerciële Economie doen.

Meer voor de mensen doen

Na een jaar Commerciële Economie wist ik het wel zeker, dit was te veel gericht op een eigen bedrijf en dat wilde ik niet. Ik wilde meer betekenen voor de mensen op de wereld en ik ging SPH studeren. Omdat ik meer met psychiatrie te maken kreeg tijdens mijn werk en omdat ik het analyseren van gedrag interessant vind deed ik de specialisatie GGZ-Agoog.

Eeuwige onrust

Maar al die jaren bleef ik een stuk onrust houden. Ging ik nog een opleiding volgen of wilde ik toch iets anders doen? Maar wat dan? Op een gegeven moment zag ik een oproep voor een gastblogger en ik reageerde terwijl ik daar niemand over vertelde. Al jaren wilde ik schrijven maar durfde ik niet. Ik startte met bloggen en vond het hartstikke leuk!

Mijn eigen blog

Ik vond het zodanig leuk dat ik Beebs and Moms startte. Naast mijn baan in de zorg. Zo kon ik mijn passie voor het schrijven en uiteindelijk ook marketing toch nog kwijt. In de zorg zat doorgroeien door de bezuinigingen er niet meer in en ik liep al een aantal jaren tegen een muur. Wat ik deed maakte me niet meer gelukkig en ik wilde iets anders.

Toch ondernemen

Uiteindelijk kwam ik door het verlies van ons zoontje op het pad van Lief Gedragen. Ik werd toch ondernemer en nu na een jaar kan ik zeggen dat ik echt doe wat ik leuk vind. Het was dus zeker mijn plan niet, sterker nog, ik ben om die reden met een opleiding gestopt nadat ik mijn propedeuse had. Maar nu ik weet dat ik mijn eigen regisseur ben voelt dat heel vrij. Ik kan zelf bepalen welke kant ik opga met mijn bedrijf. Past er iets niet helemaal, dan kan ik er zelf voor zorgen dat het wel past. Als coach help ik met liefde moeders naar meer zelfvertrouwen.

Iedere maand kijk ik naar wat er goed gaat of niet en maak ik nieuwe voornemens. Ik heb niet meer het gevoel geleefd te worden en dat is na jaren van moeten en tegenzin echt wel heel fijn. Dit is wat ik wil en heel anders dan ik als kind wilde worden. Geen probleem want Evi wil nu zwemjuf en pizzabakker worden. Ik vermoed maar dat dit uiteindelijk toch anders gaat worden 😉