Zelfverzekerder dan vroeger?| Lieve Merel

Iedere week schrijven Merel en ik elkaar een brief. Zo krijgen jullie een beeld van onze vriendschap en hoe wij de onzinnige dingen van het leven bespreken met elkaar. Merel vroeg me of ik nu zelfverzekerder ben dan vroeger. Mijn antwoord lees je in deze brief.

Ouder worden en giving a shit

Jaren liet ik me bepalen door wat ik dacht dat andere van me zouden vinden. Mijn outfits, mijn gedrag en ga zo maar door. De laatste jaren merk ik dat er een verschuiving is gekomen. Steeds meer merk ik dat ik echt geen shit meer geef om de mening van anderen. Van jeans met een shirtje of een blouse ben ik overgegaan naar broeken en jurken die IK tof vind. Die IK lekker vind zitten en waarin ik mezelf de bom voel. Die nooit-meer-glitter-memo heb ik volgens mij gemist of er stond bij mij juist in ADD MORE GLITTER?!

Glittersokken, panter, prints en kleur. Steeds meer zie ik ze in mijn kledingkast verschijnen. Steeds vaker ben ik blij met de dingen die ik in mijn kast terugzie. Oude dingen die niet meer bij mij pasten heb ik uit mijn kledingkast gegooid. Ik was er klaar mee. Life’s too short to wear boring things. En zo kijk ik ook naar andere dingen in mijn kast, zit het ruk met peren? Dan trek ik het niet aan en is het zonde van de ruimte. Weg ermee!

Het scheelt enorm want ik ben niet meer uren aan het zoeken naar iets waar ik me lekker in voel. Alles vind ik wel tof en ik sta gewoonweg geen uren meer voor de kast. Hou ik dus tijd over voor een make-upje op m’n hoofd. En zo ben ik een veel gelukkiger mens als ik in de spiegel kijk.

Shoppen en omarmen van mijzelf

Afgelopen weekend ging ik winkelen met mijn zus en moeder. Ik liep een winkel uit met een broek die zij niet helemaal top vonden. Vroeger had ik dat dus nooit gedaan want dan moest ik maar verder zoeken. Maar de broek zat echt heel lekker, ik wilde hem gelijk aantrekken, vond hem heel tof en ik voelde me er echt goed in. Voor mij de tekenen dat hij gewoon voor mij bestemd was. Bam! Mijn shopgedrag is dus anders geworden, ik koop niet meer van alles omdat ik denk dat het handig is, ik koop alleen de dingen die ik het liefste direct aan wil trekken. Veel fijner voor mij en mijn portemonnee.

Dat omarmen van mijzelf geeft zoveel rust en ondanks dat ik best nog wel wat dingen aan mijzelf zou willen veranderen is het gewoon ok. Vorig jaar had ik echt nog moeite met een aantal dingen maar zeker het afgelopen jaar merk ik die switch in mijzelf. Die putten in mijn kont zijn er nou eenmaal. Zou ik ze weg willen? Ja natuurlijk maar ze zijn er en gaan nergens heen. Dat is ook ok. Ik geef mijzelf gewoonweg meer de ruimte om mijzelf te zijn. Die verschillen merk ik maar Patrick ook. Ik ben ervan overtuigd dat Evi het ook merkt want die krijgt meer ruimte voor haar kledingkeuze en de dingen die haar gelukkig maken.

Wat dat betreft zou ik die eerste periode als moeder wel eens over willen doen. Minder onzeker, meer vertrouwen op mijzelf en mijn kunnen. Kijken hoe het dan zou gaan en of ik dat eerste jaar minder zwaar zou vinden.

Wat zou jij weleens overnieuw willen doen met de kennis van nu?