Zwangerschapsverlies | Wat is dat nou precies?

Op Beebs and Moms kun je meerdere verhalen van vrouwen lezen die hun verhaal over hun zwangerschapsverlies delen. Maar wat is zwangerschapsverlies nou eigenlijk precies?

Zwangerschapsverlies of stilgeboorte

Tot een zwangerschapsduur van 16 weken wordt over het algemeen gesproken over een miskraam. Daarna wordt steeds vaker gesproken over zwangerschapsverlies. Onder zwangerschapsverlies vallen dus stilgeboortes, doodgeboortes en sterrenkindjes.

Er zijn veel termen voor de dood van een kindje tijdens de zwangerschap. Vele van deze zijn echter heel medisch en daarom spreek ik zelf over zwangerschapsverlies. Dat vind ik liever zelf klinken en op die manier wordt er niemand buitengesloten. Verlies is verdrietig en naar, dat hoeft niet op een weegschaal te worden gelegd. In Amerika spreken ze al langere tijd over pregnancyloss en daarom heb ik deze term overgenomen.

Waarom de rubriek Mijn Zwangerschapsverlies?

In 2017 werd ik moeder van een zoontje. Een jongetje dat veel te vroeg werd geboren nadat ik Kell- Antistoffen bleek te hebben in mijn bloed. Hij kon hier niet tegen vechten en ik kon hem niet meer helpen dan dat ik gedaan heb. Aan mijn wens, mijn droom en mijn zwangerschap kwam ineens een einde. Sterker nog, mijn kinderwens kwam compleet ten einde doordat er teveel haken en ogen voor ons zitten aan een volgende zwangerschap. Ik kwam in een diep dal en voelde me enorm eenzaam. Nadat ik opkrabbelde volgde ik – na jarenlang in de zorg te hebben gewerkt – een opleiding tot miskraambegeleidster. Ik startte met mijn eigen bedrijf Lief Gedragen en ging vrouwen coachen die net als ik hun kindje tijdens de zwangerschap waren verloren.

Een stem geven aan de moeders die zwangerschapsverlies meemaken

Doordat ik zelf maar weinig verhalen online kon vinden over het (vroege) verlies van baby’s tijdens de zwangerschap vond ik het belangrijk om aandacht aan de vrouwen te geven die hun kindje tijdens de zwangerschap verloren. Vaak zijn verhalen verspreid te vinden en op andere blogs zijn wel de positieve zwangerschapsverhalen te lezen in rubrieken. Ik wilde een stem en een plekje op internet geven aan de vrouwen die hun verhaal willen delen maar ook die van andere moeders willen teruglezen. Juist omdat die vrouwen niet met hun verhaal overal terechtkunnen en moeten kunnen terugvallen op verhalen van lotgenoten.

Positieve zwangerschapstest en dromen

Zodra je een positieve zwangerschapstest in je handen hebt begint voor veel vrouwen de zwangerschap. Voor vele zelfs al ruim daarvoor omdat zij bezig zijn met zwanger worden, rekening houden met hun eten en drinken. Misschien zijn deze vrouwen zelfs bezig met hormonen en in een jarenlang traject om zwanger te worden. Die positieve zwangerschapstest zorgt voor hoop, liefde, de vervulling van een wens.

Je ziet jezelf al achter de kinderwagen lopen, knuffelen met je kindje en misschien ook zelfs je andere kindje(s) spelen met de baby die zich nu aandient. Maar dan ineens is er dat moment waarop blijkt dat die wensen en dromen nu niet vervult gaan worden. Je begint te bloeden, krijgt krampen of krijgt slecht nieuws bij het maken van een echo. Dan volgt de periode wachten, misschien wel een medische ingreep om dan vervolgens weer te gaan hopen op een kindje.

Doorgaan maar hoe?

Eenmaal zwanger geweest staat de mama-knop aan. Die wens die je zo graag vervult ziet kan bezit van je nemen en je overnemen. Het enige dat je dan nog graag zou willen is een kindje. Je hoort er anderen niet of nauwelijks over en vraagt je af of je dan echt de enige bent. Zeker als andere mensen tegen je zeggen dat je verder moet gaan, door moet gaan. Je bent zeker niet de enige en daarom is het zo belangrijk om dit terug te kunnen lezen in de verhalen van anderen. Begrip te kunnen krijgen voor jouw situatie en jouw verhaal.

Eenzaam verlies en gebrek aan erkenning

Veel moeders die hun kindje tijdens de zwangerschap zijn verloren – om wat voor reden dan ook – voelen zich erg eenzaam. Nog altijd spreken weinig vrouwen zich echt uit over het stille verlies dat zij lijden. Zeker moeders met vroeg zwangerschapsverlies ( voor 16 weken) dragen hun verlies vaak in stilte. In Nederland hangt toch vaak nog het idee dat je pas je zwangerschap na de eerste 3 maanden bekend maakt. Ik vind dat niet nodig en wil ook deze vrouwen een plek aanbieden waar zij kunnen lezen dat zij niet alleen zijn. Maar ook hoe andere moeders om zijn gegaan met het verlies van hun kindje.

Dit is allemaal op een laagdrempelige manier terug te lezen op Beebs and Moms. Verhalen van moeders die meerdere miskramen hebben meegemaakt, maar ook moeders die hun kindje ineens niet meer voelden bewegen. De verhalen lopen ver uiteen maar zijn zo vergelijkbaar door de liefde en het verdriet om het kindje dat deze moeders niet in hun armen kunnen nemen. Zo vinden zij elkaar in hun eenzaamheid en blijken zij helemaal niet zo alleen te zijn.

Jouw verhaal delen?

Vind je het fijn om jouw verhaal over Zwangerschapsverlies op Beebs and Moms te delen? Ik geef met liefde jou daar de kans voor. Als je het fijn vind kun je ook jouw verhaal anoniem delen. Dat hebben andere vrouwen ook gedaan zoals W., Boston Baby en Gebroken Dromen. Ik gebruik dan een andere naam voor je, alleen je voorletter en gebruik in ieder geval een anonieme foto.

Vind je het juist fijn om jouw verhaal met je eigen naam te delen, dan is dat uiteraard ook mogelijk. Het schrijven over jouw verhaal, jouw kindje(s) en jouw ervaring kan helend werken. Het is jouw verhaal dus jij mag hier vorm aan geven. Zo deelde Lisette meerdere foto’s over haar zwangerschap en het verlies van haar kindje. Het is net wat jouw behoefte is. Geertje, Kirsten en Naomi gaven hun verhaal namelijk heel anders weer.

Het enige dat ik van jou nodig heb is:
∗ Jouw verhaal over jouw zwangerschapsverlies; Wat gebeurde er van te voren, wat gebeurde er, wat was er (als het bekend is) de reden van het zwangerschapsverlies.
∗ Hoe gaat het nu en wat heb je daarvoor moeten doen of had je nodig daarvoor?
∗ Een horizontale foto met een relevante foto van jou. Dit hoeft uiteraard alleen wanneer je met je naam vermeld wil worden.

Ben je blogger en wil jij op Beebs and Moms je verhaal delen? Dan doe ik dat graag. Ik link dan uiteraard naar jouw blog.